En mijn laatste blog stamt uit oktober 2022… oeps. Toen deed ik de schrijfchallenge van Denise Marinus. In november schreef ik 50.000 woorden voor NaNoWriMo. Daarna werd het zo druk dat ik niet aan bloggen toe kwam. Niet erg, als je het mij vraagt. Soms heb je gewoon even andere prioriteiten. Het bloggen is voor mij een hobby. Hm, nee dat zeg ik verkeerd. Het is wel meer dan een hobby. Het is mijn oefenplek voor het schrijven en een creatieve en emotionele uitlaatklep. Maar ik verdien er (meestal) niets mee. Dat het op een laag pitje kwam te staan vond ik niet erg, maar natuurlijk bleef het toch roepen dus guess who is back, back again. Ik ga jullie vandaag updaten: hoe gaat het met mij? En met mijn paniek en piekeren? Met mijn boek? Heb ik plannen? Welke dan? Je leest het vandaag.
Hoe gaat het met mij?
Muah. Niet top, niet slecht. Ik kan hier een verhaal ophangen over ‘dat het wel goed gaat’, maar dat is gewoon niet zo. Soms gaat het minder en dat is normaal. Dat is wat ik wil laten zien, dus: het gaat muah. Het gaat berg op en berg af. Ik deal de laatste tijd met meer paniek en de piekermasjien draait op volle toeren. Er komen superveel dingen op me af: kerst, anniversary, verjaardagen (die van mezelf ook, 4 januari), een hertentamen, mijn scriptie, baan zoeken. Heel leuk allemaal, maar ook veel prikkels, spanning en verandering. Logisch dat ik daar paniekerig van word. Daarnaast spelen er meer dingen mee, onder anderen denk ik de reden van mijn drukke hoofd gevonden te hebben. Wat dat is houd ik nog even voor mezelf. Zodra ik daar antwoorden over heb, ga ik nadenken of ik dat wil delen. Het is best een big deal en brengt veel gekke, verwarrende gevoelens met zich mee. Weet voor nu dat ik gewoon gelukkig ben, maar het af en toe wat langer niet lekker gaat. Zelf zit ik daar niet zo mee, dus doe jij dat ook maar niet, goed?
Hoe gaat het met het boek?
GOED! In koeienletters. Ja. Want man, heb ik even mijn passie gevonden. Holy cow. Ik ben helemaal enthousiast erover en vind het heerlijk om te schrijven. De positieve respons van mijn omgeving helpt ook. Dat ik de manuscriptbeoordeling won van Denise Marinus helpt nog meer. 1 april is de deadline dat ik mijn manuscript bij haar inlever. Ze leest het en geeft feedback. Ook zei ze dat ze tips kan geven over het uitgeven van mijn boek, als ik dat wil. Wat denk jij nou? Dûh! Tuurlijk wil ik dat! Give me all the knowledge.
NaNoWriMo was superhard werken, maar echt wel tof. Je typt gewoon 50.000 woorden in één maand, hè?! De 50.000 woorden van NaNoWriMo waren alleen niet genoeg. Op het moment schrijf ik dus een eind aan mijn verhaal en ben ik er bijna. Dan begint het grote herschrijven en plotholes dichten. Zodra ik op weg ben wil ik het ook aan mensen gaan laten lezen. Zelfs daar heb ik zin in. Wie had ooit gedacht dat ik nog eens enthousiast zou zijn om feedback te krijgen op iets wat ik gemaakt heb. Normaal verdwijnen dingen onafgemaakt in de la.
Heb ik plannen? Welke dan?
2023 wordt voor mij echt het begin van een volgende levensfase. Ik rond mijn studententijd af, ga werken en ik hoop ook snel samen te gaan wonen (… please, woning…?). Mijn stiekeme, grote wens is ook het afschrijven en uitgeven van mijn boek. Al is uitgeven lastig, maar ooit komt ‘ie er. Is het niet in 2023, dan wel 2024. Zó graag wil ik het. Het is niet de vraag of, maar wanneer.
Ik heb ook plannen om gewoon door te gaan met Instagram en de blog. Het format dat ik nu heb om op dinsdag over schrijven te praten en donderdag over mentale gezondheid, bevalt me goed. Mooie foto’s maken en onderzoeken hoe ik dat kan doen is een toffe challenge. Ik heb er oprecht lol in. Het maakt me steeds minder uit hoeveel bereik het heeft en hoeveel likes. Als ik het leuk heb, ben ik blij. Nu nog het bloggen erin fietsen en dan is het voor mij perfect. Want dat bloggen mis ik.
Dus…
Lekker chaotische blog. Geen SEO, geen ‘main message’. Gewoon. Even typen. Soms moet dat kunnen, denk ik. Ik wilde even lekker losjes typen. Een uitlaatklep heet dat. Voor wie de blog gelezen heeft en nu hier is heb ik nog een vraag: wil je misschien proeflezer zijn voor een deel van mijn boek? Ik zoek twee mensen. Het is wel vrijwillig, dus ik snap het helemaal als je er geen zin in hebt zonder vergoeding #durftevragen. Wil je dan alsnog? Stuur me dan een DM op Instagram of mail. Je mag vanzelfsprekend ook eerst alle vragen stellen als je die hebt. 🙂
Voor nu: take care! Hoihoi (dat is Limburgs voor ‘doei’).