Tijd voor een #hersenplannen blog. Er is weer veel gebeurd en ik heb eindelijk de tijd en ruimte om weer eens te schrijven. De blogs in de categorie #hersenplannen hebben geen punt. Ze zijn er voor alle onsamenhangende dingen die ik kwijt wil en waar jij misschien wel herkenning uithaalt. Win win, toch?
‘Ahem, ik heb net pindakaas gegeten’
Ha-Ha! Ja! Ik kan pindakaas eten! Waarom ben ik daar zo blij om? Nou, ik heb heel lang gehad dat ik een overgevoelige reactie had op noten. Niet echt allergisch, maar wel dat je weet dat er iets niet klopt. En sinds kort kan ik het weer eten. Hoe dat kan snap ik ook niet, maar ik ben er wel heel blij mee. Noten, en zeker pindakaas, zijn zó lekker. Wilde ik gewoon even met je delen.
Afgestudeerd
Eindelijk ben ik dan afgestudeerd. Die scriptie was een hele bevalling. Toen ik bezig was met het stukje statistiek en het schrijven van de discussie, wilde ik me oprecht uitschrijven. Ik zag gewoon de bomen door het bos niet meer. Nu ik het dan toch gehaald heb, ben ik wel opgelucht. Niet helemaal tevreden, want mijn cijfer was minder dan ik graag wilde hebben. Iedereen zegt altijd dat gehaald, gehaald is. Voor mij zit er een randje teleurstelling bij, omdat het cijfer me zo tegenstaat. Het is best wel wat lager dan de rest van mijn cijfers en daar baal ik gewoon van. Tegelijkertijd probeer ik mild voor mezelf te zijn. Ik heb een andere bachelor gedaan (Engels) en moest de premaster in coronatijd doen. Dat helpt niet bij het leren hoe je bij communicatiewetenschap een masterscriptie schrijft. Welk punt ik ook heb, ik ben afgestudeerd en daar valt heel wat positiefs voor te zeggen.
Nieuwe baan en dus nóg meer verandering
Nog iets om te vieren: nieuwe baan! Ik heb werkelijk geen idee hoe ik het gedaan heb, maar na twee gesprekken bij één bedrijf had ik een baan. Het voelde zo goed dat ik niet wist wat ik bij een andere potentiële werkgever nog meer zou willen en dus zei ik ‘ja’. Ik kijk er echt naar uit, al is het een beetje met lood in de schoenen. Eng is het ook wel. Er is in de afgelopen paar weken keiveel veranderd en daar zit ik wel mee. Ik vind verandering echt heel moeilijk. Nieuwe dingen vind ik vreselijk, tot ik ze gedaan heb en het allemaal meevalt natuurlijk. Het enige wat ik kan doen ik het gewoon op me af laten komen. Gewoon dit gevoel er laten zijn en dan gaan met die banaan en mezelf zijn.
Hoe gaat het met je boek?
Heel goed. Sinds een week of twee lukt het me om mijn manuscript er regelmatig bij te pakken. Ik heb nu ongeveer 25100 woorden staan die ik herschreven heb. Om het op te sturen voor mijn manuscriptbeoordeling moeten het er 35000 zijn. Ik ben er bijna. Ik zit eraan te denken om soms stukjes te delen op de blog, maar ik weet niet zo goed hoe. Daar ga ik komende tijd maar eens even over nadenken.
Komende tijd…
Ga ik wennen aan het nieuwe burgerleven. Mij hoor je wel en niet klagen, want als ik er eenmaal aan heb kunnen wennen dan zal het vast op rolletjes lopen. Ik hoop dat ik door de nieuwe (externe) structuur ook weer meer tijd kan maken voor betere content en blogs. Maar we gaan het zien. Time will tell!
Zoals altijd: wil je me wat vragen hierover? Je mag altijd een comment achterlaten onder de blog of me een DM sturen op Instagram (@projectlorin)
Project
Lorin
