Vandaag is het schrijfchallenge dag 6. De opdracht is ‘schrijf een synopsis’. Nou, dit heb ik nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Daar gaan we gewoon vanuit. In de synopsis is het niet de bedoeling dat je al een heel verhaal uittypt. Denise zegt: ‘Het is een samenvatting van jouw boek waarin je alle belangrijke details verwerkt’. Daar gaan we dan…

Ho, stop even…

Maar… Nee, wacht. Hoe weet ik alle belangrijke details? Die heb ik nog niet. Toevallig had ik gister een lesje van een schrijfcursus die de universiteit gratis aanbiedt. Daarin hadden we het over schrijvers die een architect of een tuinier zijn. Een architect is hier een schrijver die van tevoren alles uitdenkt. Alles. En dan gewoon die stappen allemaal uitwerkt. Een tuinier begint en kent alle grove stappen in het verhaal. Maar een tuinier snoeit gaandeweg bij, of geeft dan dit plantje water, zaait dat perkje bij… Je snapt het hoop ik. Zelf ben ik denk ik meer een tuinier. Ik weet nog niet alle details van tevoren. Dat vind ik best wel prima. We gaan eens zien wat ik bak van de synopsis.

Whodunnit/howdunnit

Dit leerde ik gister ook. Bij een whodunnit verhaal is er vaak iets gebeurd. Iemand is vermoord, er is een ongeluk gebeurd, zoiets. De focus ligt vooral op het ontdekken wie het gedaan heeft. Bij een howdunnit begin je bij het eind. Je kent denk ik wel van die films die beginnen met ‘je vraagt je vast af hoe ik in deze situatie terecht ben gekomen’. Typisch howdunnit. Zelf vind ik een howdunnit stiekem super interessant en dat heb ik ook proberen te doen in de synopsis.

Wil je voor je de synopsis leest de andere dagen teruglezen? Op deze pagina staan ze allemaal.

Synopsis tijd

Zonder verder veel geklets, hier is ‘ie dan, of in ieder geval een poging tot*:

Het verhaal begint bij het eind. HP (hoofdpersonage) en de groep andere verbannelingen staan op het punt de belangrijkste raadsvrouwe van de Koepel te doden in een poging het regime te laten vallen. Op dat moment klinkt er een stem uit het niets en het verhaal stopt. Flashback naar de oorzaak. HP wordt verbannen uit het paleis en de Koepel waar ze leeft omdat blijkt dat ze magische krachten heeft. Ze dwaalt rond in de wildernis en is doodsbang. Ze weet niet beter dan dat er hier allemaal dodelijke wezens rondlopen die gemuteerd zijn door de extreme weersveranderingen. Op het moment dat ze vurig wenst dat ze een schuilplaats kon vinden, hoort ze mysterieuze fluisterstemmen. Ze volgt deze en komt uit bij een grot. Diep in de grot flikkeren lichten die ze besluit te volgen. Ze komt erachter dat er meer verbannen mensen zijn met magische krachten. Er is ook een profetie die haar als redder aanstelt. Ze ontdekt dat de aarde zichzelf heeft weten te helen. Dat de intentie van de Koepels was dat de mensheid van de natuur af zou blijven. Helaas heeft een groep mensen magie verborgen. Ze wilden de macht houden. Helaas weten de onderdrukkers van dit allemaal en worden ze constant bedreigt door soldaten. Er zijn ook een paar aanvaringen. Ze weten er ook een paar aan hun kant te krijgen. Er worden plannen gemaakt en bijna lijkt het te lukken. Ze komen door alle barrières heen, alle mensen worden ineens manueel aangezet om hun te stoppen. Maar toch komen ze tot de belangrijkste raadsvrouwe. Dan komt die stem en word alles zwart. Tijdens het verhaal komt ze een dierlijke sidekick tegen die gedachten kan communiceren door middel van gevoel. Ook valt ze voor een van de soldaten die haar later lijkt te verraden. Hij doet dit omdat hij bang is en zijn angst niet onder ogen durft te komen. Binnen de groep verbannelingen zijn er 4 leiders van ieder 1 aparte groep. Niemand staat boven een ander maar dit helpt wel met het organiseren van dingen. Alle leiders wisselen ieder jaar en moeten gekozen worden.

En? Hoe klinkt dit? Vind je het spannend of juist helemaal stom? Let me know! Ik ben nieuwsgierig naar jullie meningen. Dat kun je ook doen op instagram: @projectlorin

*Dit is misschien nog super warrig. Ik ga dit denk ik nog helemaal reviseren. Het komt goed!….Ooit.