Als alle breinen werken, dan zou ik heel blij zijn. Af en toe doet die van mij het dus gewoon níét op mijn werk. Hoe dat komt, weet ik vaak wel: mijn werk(plek) is niet ideaal voor een neurodivergent (of: ‘anders’) brein. Tja, los dat maar eens op. Waar moet je dan beginnen en hoe krijg je je leidinggevende of baas mee? Daar helpt het boek ‘Alle breinen werken’ van Saskia Schepers bij!

Oké, waar gaat het boek over?

Over neurodiversiteit op het werk en hoe niet alleen de neurodivergente persoon, maar ook diens leidinggevende en collega’s daarmee om kunnen gaan. ‘Als alle breinen werken’ gaat in op veelvoorkomende situaties op het werk. Bijvoorbeeld de vaak gehoorde ‘maar zo gaat het hier nu eenmaal!’ komt ook even voorbij. Saskia Schepers roept vooral ook leidinggevende en bazen op om eens daar vanaf te stappen en te leren van je neurodiverse medewerkers. Want, zo betoogt zij, daar kun je nog wel eens knap veel van leren en je voordeel mee doen. Wie wil er nou niet werknemers die uitblinken in wat ze doen en als een speer gaan omdat ze in hun element zijn? Nou dan. Aan de slag! Weg met het ‘zo doen we het nu eenmaal!’. 

Voor wie is het boek?

‘Als alle breinen werken’ is voor de werkgever en -nemer. Je kan er allebei je voordeel mee doen. Het grootste gedeelte van het boek gaat over hoe de werkgever om kan gaan met de neurodivergente werknemer. Handige vragenlijsten en voorbeelden geven goede handvaten om hiermee te beginnen. Je leest dat niet iedereen met een bepaald label, ook op diezelfde manier werkt. De ene ADHD’er is de ander niet. Iedereen heeft wat anders nodig, net als ieder mens. Label of niet. Alleen bij neurodiverse mensen maakt het meer verschil als zij een omgeving hebben die zich aan hen kan aanpassen. Hoe dit precies zit en waarom dit belangrijk is, legt Schepers helemaal uit. Voor de mens met het label/hokje/naampje zelf was er een kleiner deel in het boek. Maar ook vol tips, vragenlijsten, inzichten en verhalen van anderen. 

Wat vond jij van Als alle breinen werken’?

Zelf had ik verwacht dat ik meer handvatten zou krijgen als werknemer. De adviezen die erin stonden, had ik vaak al geïmplementeerd, maar dat kan aan mij liggen. Ik ben een hoogbegaafde ADHD’er die al heel wat oplossingen heeft moeten zoeken voor zichzelf en dus ook veel uit het boek al doet of gedaan heeft. Ik vond het jammer dat het deel voor de neurospicy persoon kleiner was dan die voor de werkgever. Aan de andere kant vind ik dat ook niet. Het werd eens tijd dat er een boek kwam dat niet alleen voor ons was om onszelf te helpen, maar ook hoe je dat als buitenstaander kan doen. Het is fijn dat er een boek is waarbij ik denk: ‘ja, zo zou iemand mij kunnen helpen!’, mét uitleg. Dat de rollen eens omgedraaid werden vind ik fijn. Het gaf me het gevoel dat ik eens niet alle kennis en touwtjes in handen hoefde te hebben. Voor één keer hoef ik het niet zelf te doen! Wat een verademing.

Eindoordeel

Oh, en wil je me wat vragen hierover? Je mag altijd een comment achterlaten onder de blog of me een DM sturen op Instagram (@projectlorin)