Werkloos. WW-uitkering. Geen structuur. Niet de beste situatie voor een ADHD’er, zou je verwachten. Toch heb ik het gevoel dat het beter met me gaat dan in het hele afgelopen jaar.
Rust nemen
Op Instagram hoor je mij enorm vaak roepen dat rust nemen belangrijk is. Ergens dacht ik dat ik daar goed in was. Ik ga je verklappen dat ik dat totaal mis had. Ik nam geen rust en wat ik pauze noemde, was gewoon bezig zijn op een andere manier. Als ik pauze had of rust nam, dan was ik eigenlijk nog steeds bezig met werk of dingen die ‘moeten’. Neem je dan echt rust? Geef zelf maar antwoord. En het verschil tussen ‘jezelf voor de gek houden dat je rust hebt’ en ‘rust nemen’ merk ik nu pas. Daarmee beweer ik niet dat ik nu ineens op de bank zit en ultiem relaxed stil zit, want zo ben ik niet. Maar ik heb wel een manier van rust gevonden die voor mij werkt. Let me explain.
Je creativiteit terugvinden
De eerste twee weken voelde ik me sip. Wat me overkomen was moest ik laten indalen en verwerken, maar ik moest ook tegelijkertijd door. Ik krijg ‘maar’ drie maanden WW en dat drukt meteen enorm op de zenuwen, zoals je je kan voorstellen. Toch heb ik die eerste twee weken vooral gewerkt aan het niet laten binnendringen van twijfelgedachten en het op orde krijgen van zaken. Toen het allemaal een beetje liep – WW geregeld, eerste shock eraf, eerste sollicitaties eruit – merkte ik langzaam maar zeker dat er weer ruimte kwam voor andere dingen. Die andere dingen waren mijn creativiteit, mijn spontaniteit en zelfs: energie. Ik zit nu ’s avonds in mijn journal te schrijven, ik schilder of haak. Ik heb zelfs weer zin om achter de laptop te kruipen en te gaan schrijven aan mijn boek. Overdag overspoelen mijn hersenen me met ideeën voor blogs, content en welke diensten ik voor mijn bedrijf kan aanbieden. En eerlijk? Ik krijg alleen al energie daarvan.
ZZP worden
Dat is het verlangen. KvK en BTW-nummers zijn er al, want die heb ik al jaren. Die staan zelfs onderaan mijn pagina. Die heb ik, omdat ik net voor de lockdowns wilde beginnen als tekstschrijver. Dit heb ik ook even gedaan. Tja, waarom ben ik er dan mee gestopt? Nou, ik moest een scriptie schrijven en kreeg een intens leuke baan als (schrijf)coach op de universiteit. Aangezien ik maar één ProjectLorin ben, moest ik keuzes maken. De keus is toen gevallen op af- en verder studeren en een betere coach worden. Beste keus ooit! Ik heb me gefocust op het halen van een bachelor én master en heb me heerlijk mogen ontpoppen als coach. We kregen daar een cursus voor en werden om de zoveel weken op verschillende onderwerpen bijgeschoold door een soort ‘informatie vergadering’. Die gingen dan bijvoorbeeld over hoe je omgaat met weerstand, hoe je non-directief kan blijven, maar ook over neurodiversiteit. ADHD, ASS, dyslectie. You name it. Het kwam allemaal aan bod.
Coach ervaring
Tijdens mijn tijd als schrijfcoach focuste ik me vooral op het helpen van studenten tijdens het schrijven van teksten. Denk aan scripties en essay’s. Maar er kwam veel meer bij kijken dan ‘gewoon’ helpen bij het schrijven. We stuurden niet en corrigeerden niet. Nope. Wij hadden geleerd om non-directief te zijn. Dat houdt in dat je de persoon zélf laat ontdekken hoe ze iets kunnen aanpakken, in plaats van het voorzeggen wat ze moeten doen. Dat doe je dan door open vragen te stellen die iemand laten nadenken. Ik merk dat ik deze coachingskills nog steeds onbewust elke dag inzet. Een skill die je niet zomaar kwijtraakt, helemaal niet als je er zoveel energie van krijgt als ik.
Terug naar het begin
Want ik wilde deze keer vooral even schrijven over wat er speelt en wat er allemaal in mijn hoofd zit. In de intro schreef ik dat je zou verwachten dat de afwezigheid van een structuur misschien niet de beste situatie is voor een ADHD’er, maar dat ik me toch erg gelukkig voel. Zelf denk ik dat dat komt omdat er nu ruimte is voor een structuur die bij míj past. Niet bij wat een baas van mij verwacht. Omdat er ruimte is voor mij om te acteren op de ideeën in mijn hoofd, kan ik ook die dingen doen waar ik energie van krijg. Ik moet helemaal niks. Ik mág weer. En dat, kinders, is denk ik het geheim.
Liefs!
—
Vragen? Mail mij op info@projectlorin.com, laat een comment achter of stuur me een DM op Instagram (@projectlorin).
Project
Lorin
