HSP. Oftewel: highly sensitive person, hoogsensitiviteit. Iemand die ‘gewoon’ gevoeliger is dan anderen. Niets mis mee, toch? Blijkbaar wel, want toegeven dat je bijvoorbeeld pijn sneller en vaker ervaart dan anderen krijgt vaak een negatieve reactie. 

Wat is HSP?

Hoogsensitiviteit (HSP) is een eigenschap waarbij het zenuwstelsel gevoeliger is voor prikkels. Dat gaat dan niet alleen over de prikkels. Je verwerkt alles op een dieper niveau en dat zuigt best wel veel energie, helemaal in die drukke wereld van ons. Iemand die hooggevoelig is verwerkt niet alleen de prikkels van buitenaf heel intens, maar ook die van binnenuit. Pijn kan dus veel harder aankomen bij een hoogsensitief persoon, dan iemand die dit niet is. Ik ben zo iemand, maar tegelijkertijd ben ik ook een sensatiezoeker. Dat werkt elkaar wel eens tegen! Als je meer wil weten over HSP, dan kan ik je het boek ‘The highly sensitive person’ van Elaine Aaron aanraden. Die gaf mij veel inzicht in dit hele concept! 

Soorten pijn

Er zijn drie soorten pijn, als je het mij vraagt: lichamelijk, emotioneel, sociaal. Alle drie brengen ze andere stimulie (prikkels) met zich mee en die verwerk je dan ook allemaal anders. 

1: lichamelijke pijn

Bij lichamelijke pijn draait het echt om al die sensaties die – heel simpel – pijn doen. Hoofdpijn, blauwe plekken, vallen, gevoeligere huid. Het zijn de lichamelijke sensaties die jou pijn veroorzaken. Bij iemand die hooggevoelig is, zal iets sneller pijn doen en hun dagelijks leven beïnvloeden, dan iemand die niet zo gevoelig is. 

2: emotionele pijn

Hierbij mag je denken aan afwijzing, stress en verdriet. Dat zijn intense emoties die veel energie van je vragen. Ook denk ik dat je hier intense vrolijkheid onder mag schalen. Van het ene uiterste in het andere schieten is nu eenmaal ook vermoeiend, al doet blijheid geen ‘pijn’ zoals verdriet en kost het veel minder energie. 

3: sociale pijn

Sociale pijn is bijvoorbeeld het aanvoelen van de sfeer of meeleven met anderen. Een HSP is hier nu eenmaal heel er goed in. We voelen de emotie van de ander, omdat we het ons zo goed kunnen inbeelden. Als er ergens een verandering in sfeer is, bijvoorbeeld van heel vrolijk naar ongemakkelijk, dan voelen hoogsensitieve personen die shift fysiek aan. 

Hoe ga je ermee om?

Omgaan met deze intense verwerking van pijn is een hele opgave. Je kunt namelijk niet voorkomen dat je een keer je kleine teen stoot tegen de stoelpoot, of van de trap valt. Dat gebeurt ons allemaal wel eens. Ook verdriet kun je niet uit de weg gaan en je empathie kun je niet uitzetten. Maar wat kun je dan wel doen? Nou, goed voor jezelf zorgen! Een gezond lichaam ervaart nu eenmaal minder pijntjes en ongemakken. Maar ook op gebied van prikkelverwerking kun je goed voor jezelf zorgen. Ontprikkelen is namelijk enorm belangrijk bij een sensitief zenuwstelsel. Denk bijvoorbeeld aan ontspanningstechnieken (ademhaling, meditatie, mindfullness) of grenzen stellen. Wil je niet naar dat drukke feest? Ga dan niet, of ga lekker naar huis als het je teveel wordt. Wat ook kan helpen is leren omgaan met negatieve emoties. Laat je het verdriet helemaal bezig van je nemen en loop je er de hele dag mee rond? Of huil je even heel hard en ga je dan bewust iets anders doen? Ga eens bij jezelf na hoe jij omgaat met al die emoties en andere vormen van pijn. Zijn die helpend? Zo nee, wat is wel helpend? Hoe ontprikkel jij?

Mijn ervaringen als HSP

Ik ben hier al een tijdje mee bezig. Toen ik voor het eerst hoorde van de term ‘hoogsensitief’ vond ik het ook maar een vaag begrip. Iedereen is toch anders? En hoe weet ik nou wat helpt?! Stap 1 voor mij was – en is nog steeds – om te signaleren waar ik tegenaan loop. Ik kan niets beter maken als ik niet weet wat er mis gaat. Zo heb ik geleerd dat ik feestjes best leuk vind, maar niet de hele nacht. Ik hou van een kantoortuin, maar ik wil er niet middenin zitten. Ik hou van uitjes met vrienden en ik ga er graag op uit, maar moet wel de dag erna herstellen en niets doen. Gaandeweg heb ik ook geleerd wat mij helpt ontprikkelen. Douchen en naar de sauna gaan vind ik heerlijk om fysiek te ontspannen. Ook even een lekker bad nemen of een boek lezen helpt. Mentaal ontprikkelen doe ik door te sporten of creatief bezig te zijn, een blog typen valt daar dus ook onder! Emotioneel ontprikkelen doe ik door te schrijven in mijn journal of te praten met mijn vriend, familie en vriendinnen. 

Aanstelleritis

Er is nog één onderwerp dat ik graag aan wil snijden. Dat is het hebben van aanstelleritis. Ik denk zelf namelijk altijd dat ik me enorm aanstel, terwijl dat misschien niet zo is. Mijn leven lang hoorde ik: ‘jij mag niet meedoen, jij gaat snel huilen’, ‘oh ja hoor, gaat Lorin weer huilen. Jank maar!’ of ‘jij hebt ook altijd wat’. Vroeger voelde ik me daardoor altijd een aansteller en vroeg me af of ik het zelf schuld was. Nu, jaren later, weet ik: ik heb echt vaker pijntjes, omdat mijn zenuwen letterlijk sneller pijn ervaren. Ik stel me niet aan. De volgende stap voor mij in dit proces is ook echt aangeven en toegeven dat ik (emotionele, fysieke, sociale) pijn heb en niet alsnog denken: Lorin, je stelt je aan. Ik stel me niet aan. Mijn grenzen zijn nu eenmaal sneller bereikt en daar mag best zacht mee om worden gegaan. 


Ik ben Lorin en ik huil snel, ben snel overprikkeld en heb altijd wel een pijntje. En dat is oké!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *